Wielki Post to czas przygotowania do Wielkanocy. W 2022 roku rozpoczyna się 2 marca w Środę Popielcową, a kończy po Wigilii Paschalnej, tuż po zachodzie słońca w Wielką Sobotę, 16 kwietnia. Witamy na stronie Parafii pw. św. Wawrzyńca w Mącznikach. Znajdą tu Państwo najważniejsze informacje oraz relacje z wydarzeń w naszej wspólnocie. Życzenia na Boże Narodzenie [wideo] Cytat Na Wielki Post. 05.04.2020. „Wszystko ma swój sens w Krzyżu. Dlatego bez Krzyża: nie ma ofiary, uświęcenia i służby- bez Krzyża.”. 29.03.2020. „Choć nieraz trzeba długo czekać na skuteczność naszych modlitw, nie wolno wątpić. Trzeba wierzyć, ufać i cierpliwie czekać”. 22.03.2020. „Gdy przeciwko wam podniosą Michał Nowak OFM OFMCap OFMConv Pielgrzymka powołanie projekt kapucynski Rekolekcje Rozważanie spowiedź Słowo Boże słowotwórczy trailer wiara Wielki Post Wielki Post 2015 Wilno Wołczyn zapowiedź zaproszenie śmierć św. Maksymilian The latest news about Occipital Nerve Blocks In The Treatment Of Occipital Neuralgia London Pain Clinic. The following is the most up-to-date information related to Occipital nerve blocks in the treatment of occipital neuralgia London Pain Clinic. Odcinek 11. rekolekcji „Respice finem” na Wielki Post 2023. Rozważania prowadzi o. Michał Nowak OFMConv. Odcinki oglądać można w każdy poniedziałek, środę, piątek i niedzielę Wielkiego Postu, począwszy od Środy Popielcowej, aż do Wielkiego Piątku. Wesprzyj dzieła franciszkańskie – przekaż 1,5% podatku dochodowego na SC9g. WIERSZE NA WIELKI POST ANDRZEJ DYCZEWSKI Droga do krzyża Męka moja w uścisku mokrej dłoni w zapiętej kurtce w butach - wchodziłem. W oddali widziałem szczyt, a moje nogi grzęzły w zaspach śniegu. Była tylko jedna droga w jedną stronę, z radością spojrzałem na krzyż. W mym oku błysk, rozkojarzenie, że to już niedługo - już niedaleko. Ja powróciłem tą samą drogą, a Ty będąc tam wysoko na szczycie, patrzyłeś na mnie małego, pytając dokąd idę. WACŁAW BURYŁA * * * stanąłem w środku Wielkiego Piątku odsłoniłem krzyż wszystko zostało jak dawniej nie zrozumiałem nic * * * nie umiemy uwierzyć w Ciebie dlatego nawet siebie traktujemy z niedowierzaniem i ciągniemy życie jak kulę u nogi * * * uciekamy od Ciebie jakbyś był naszym największym wrogiem wykłócamy się o wymyślone prawa sprawdzamy Twoją miłość litanią spraw do załatwienia obwiniamy o wojny obozy koncentracyjne i niesprawiedliwość chcemy żebyś nakarmił wszystkich głodnych na odczepnego dajemy Ci kilka pacierzy na Golgocie ciągle stoi krzyż a my nie potrafimy uwierzyć Konfesjonał to nie o grzechy Bóg pyta On ciągle pyta o miłość opr. mg/mg « ‹ 1 › » oceń artykuł Problemem współczesnego człowieka jest zatracenie nadziei przez ulegnięcie wizji egoistycznego stylu życia 1. Reklama, reklama, reklama Wszyscy, chcemy czy nie chcemy, jesteśmy wręcz „bombardowani” setkami, jeśli nie tysiącami reklam. „Kup to!; Wypróbuj tamto!” Aż trudno uwierzyć, ile sloganów reklamowych muszą wymyślić ich twórcy. Wiele osób ulega technikom socjotechnicznym i w konsekwencji wrzuca do kosza na zakupy rzeczy, które wcale są im niepotrzebne. W ten sposób rodzi się postawa, której na imię konsumpcjonizm. Jest on przejawem egoizmu człowieka, który pragnie mieć coraz więcej i więcej. Problemem współczesnego człowieka jest zatracenie nadziei przez ulegnięcie wizji egoistycznego stylu życia 2. „Prochem jesteś i w proch się obrócisz...” Do wspomnianych sloganów reklamowych nijak nie pasują słowa, które kapłan wypowiada nad człowiekiem podczas obrzędu posypania głów popiołem w Środę Popielcową: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz...” lub też „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię...”. Słowa te nie mogą być pojmowane jako straszenie śmiercią i skończonością ludzkiego bytowania. Mają one natomiast „sprowadzić człowieka na ziemię”. Kolorowy świat pięknych i bogatych ludzi nie jest światem realistycznym, dlatego konieczne jest spojrzenie na ludzkie życie w perspektywie realizmu Ewangelii. Ta zaś uczy łatwo, że człowiekowi nie da szczęście piękny samochód, super wyposażony komputer czy ogromna willa. Szczęście jest osiągalne tylko w życiu miłością i prawdą. Źródłem jednego i drugiego jest Bóg! 3. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię...” Wielki Post jest czasem nawrócenia. To nawrócenie oznacza zerwanie z grzechem, odwrócenie się od zła i skierowanie ku dobru. Zaznaczmy jednak mocno: nawrócenie jest łaską i trzeba o ten dar prosić! Nawracam się nie swoją mocą, swoim tylko wysiłkiem. Owszem jest on potrzebny, ale bez pomocy łaski Bożej nawrócenie nie będzie pełne, jeśli w ogóle nastąpi! Nawrócenie to nie tylko decyzja rozumu, ale to zwrócenie swojej woli i swojego serca ku Chrystusowi, który jest pełnią łaski Bożej. 4. Post — dieta czy duchowe oczyszczenie? Wielki Post zakłada praktykę umartwienia. Umartwiać się to znaczy zrezygnować z określonego dobra dla innej, wyższej wartości. Zwykle post rozumiemy jako powstrzymanie się od mięsa czy słodyczy. Owszem te formy są ważne i pomocne w hartowaniu duszy. Człowiek jest bowiem jednością cielesno — duchową. Dobrze więc, gdy i ciało poczuje, że jest przeżywany czas wyjątkowy, że dokonuje się coś ważnego. Niemniej jednak pościć można także bez pobudek religijnych, np. w celu ćwiczenia woli czy walki z otyłością. O ile te formy „postu” są cenne i mogą mieć dobry wpływ na phisis człowieka, to jednak nie służą one kształtowaniu wiary człowieka. Post musi bowiem wypływać z wiary. Skoro przeżywam mękę i śmierć mojego Zbawcy, to łączę się z Nim w bólu. Wyrazem tego jest mój post. I tu nie liczy się jego intensywność, surowość! Przypominają mi się tu „Chłopi” W. Reymonta. Bohaterowie powieści, prości ludzie, poszczą bardzo surowo. Niemniej jednak ten post nie zmienia ich postawy, w której dominuje przemoc, agresja i nieczystość. Pościć zatem to przede wszystkim podjąć duchową pracę nad swoją postawą, zastanowić się, które sfery mojego życia, mojej postawy potrzebują uzdrowienia i podjąć świadomą pracę nad ich poprawą. 5. Jałmużna — wielkopostne lekarstwo na mój egoizm Papież Benedykt XVI w Orędziu na Wielki Post tego roku zachęca wiernych do praktykowania jałmużny wielkopostnej. Ojciec Święty podkreśla, że umiejętność dzielenia się z potrzebującymi swoimi dobrami chroni człowieka przed egoizmem: Jałmużna pomaga nam przezwyciężyć tę nieustanną pokusę, ucząc nas wychodzenia naprzeciw potrzebom bliźniego i dzielenia się z innymi tym, co dzięki dobroci Bożej posiadamy. Taki jest cel specjalnych zbiórek na rzecz ubogich, organizowanych w okresie Wielkiego Postu w wielu częściach świata. I tak z wewnętrznym oczyszczeniem łączy się konkretny wyraz komunii kościelnej, tak jak było już w pierwotnym Kościele (Orędzie na Wielki Post A. D. 2008, nr 1). Nie bójmy się zatem ofiarować choć części naszych dóbr dla ubogich. Sami dzięki temu zyskujemy jak najwięcej! Życzę wszystkim Czytelnikom i sobie (!), aby Wielki Post tego roku przyniósł nam wszystkim odnowę nadziei, która rodzi się z miłości i wiary. Szczególną okazją do poszukiwania owej nadziei mogą być nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, które pozwalają nam duchowo łączyć się z Chrystusem — bolejącym Dawcą Nadziei! opr. mg/mg Wielki Post - Wyniki wyszukiwania dla zdjęć i ilustracjiWyświetl filmy dla wielki postPrzeglądaj dostępne zdjęcia i obrazy (2 963) dla słowa kluczowego wielki post lub rozpocznij nowe wyszukiwanie, aby znaleźć więcej zbiorów zdjęć i wyniki WIELKI Post jest już tak blisko,Czas pokuty, nawrócenia,Męki Pańskiej przeżywania,Grzesznych ludzi nawrócenia. Czas święty, błogosławiony,W morze łask obfitujący,Które z górnych niebios płyną,Jako gwiazdy spadające. Otwórz serce, by zrozumiećBożej męki tajemnice,Ogrom cierpień niepojęty,Których człowiek nie policzy. A wszystko to dla grzeszników,Jezus, Boży Syn Jedyny,Zniósł bez skargi i wycierpiałBy odkupić nasze winy. Tylko zechciej się wyciszyć,Otwórz uszy, a usłyszysz,Głos Tego, który przemawiaPośród niezgłębionej ciszy. Otwórz oczy, a zobaczyszPiękno świata, cud stworzenia;Tylko zechciej zwolnić biegu,Znależć czas na przemyślenia. W codziennym wyścigu z czasemZatrzymaj się choć na chwilę,Zastanów się po co żyjesz,Czy warto się troszczyć o spraw tyle. Teresa Zajewska Z Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii, nr 124-16: Okres Wielkiego Postu to czas poprzedzający i przygotowujący obchodzenie Paschy. Jest to czas słuchania słowa Bożego i czas nawrócenia, przygotowania do chrztu i obchodzenia jego pamiątki, czas pojednania z Bogiem i z braćmi, częstszego uciekania się do "broni pokuty chrześcijańskiej", tzn. do modlitwy, postu i jałmużny (por. Mt 6, 1-6. 16-18). Pobożność ludowa nie zawsze dobrze rozumie misteryjne znaczenie okresu Wielkiego Postu, jego wartości i takie treści, jak wzajemne związki między "sakramentem czterdziestu dni" i sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego oraz obecną przez cały ten okres tajemnicą "wyjścia" z niewoli. Pobożność ludowa koncentruje się na misterium człowieczeństwa Chrystusa, a wierni w tym okresie zwracają swoją uwagę na mękę i śmierć Pana. W obrządku rzymskim 40-dniowy okres pokuty rozpoczyna się surowym i charakterystycznym dla Wielkiego Postu obrzędem posypania głów popiołem w Środę Popielcową. Pochodzi on ze starożytnego obrzędu, w czasie którego nawróceni grzesznicy poddawali się kanonicznej pokucie. Znak posypywania popiołem oznacza przyznanie się do własnej ułomności i śmiertelności, potrzebującej Bożego miłosierdzia dla zbawienia. Kościół, broniąc się przed czysto zewnętrznym sprawowaniem tego obrzędu, praktykuje go do dziś jako symbol wewnętrznej postawy pokutnej, do której powołany jest każdy ochrzczony w czasie wędrówki wielkopostnej. Licznym wiernym, uczestniczącym w tym obrzędzie, trzeba pomagać w zrozumieniu jego znaczenia jako drogi do nawrócenia i zaangażowania się w wewnętrzną odnowę paschalną. Pomimo sekularyzacji współczesnego społeczeństwa lud chrześcijański dobrze rozumie, że w czasie Wielkiego Postu należy kierować umysły ku tym rzeczywistościom, które w życiu liczą się najbardziej i domagają się zgodności wiary z ewangelicznym zaangażowaniem. Ta zgodność oznacza spełnianie dobrych uczynków, wyrzeczenie się tego, co zbyteczne i luksusowe, oraz solidarność z cierpiącymi i potrzebującymi. Wielu wiernych, którzy rzadko przystępują do sakramentu pokuty i Eucharystii, pamięta jednak o praktyce stosowanej w długiej tradycji kościelnej, a mianowicie, że w okresie Wielkiego Postu - Paschy obowiązuje przykazanie kościelne dotyczące spowiadania się z grzechów ciężkich i przyjęcia Komunii św. przynajmniej raz w roku, a szczególnie w Okresie Wielkanocnym. Istniejąca rozbieżność między liturgiczną i ludową wizją Wielkiego Postu nie przeszkadza, by okres "czterdziestu dni" stanowił odpowiedni czas do ich wzajemnego i owocnego oddziaływania na siebie. Przykładem takiego wzajemnego wpływu na siebie obu form pobożności jest choćby fakt, że pobożność ludowa wyróżnia szczególnie niektóre dni i nabożeństwa, a także dzieła apostolskie i charytatywne, które liturgia przewiduje i poleca. Praktyka postu, od starożytności chrześcijańskiej tak bardzo charakterystyczna dla tego okresu, jest "ćwiczeniem", które dobrowolnie uwalnia od potrzeb codziennego życia i ułatwia odkrycie tego życia, które pochodzi z wysoka: "Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych" (por. Pwt 8, 3; Mt 4, 4; Łk 4, 4). Poniżej - obszerny wybór rozmaitych tekstów o Wielkim Poście, pokucie, umartwieniu, jałmużnie, nawróceniu i teksty na temat Środy Popielcowej i związanych z nią zwyczajów. Zapraszamy także do poszczególnych działów w naszej Czytelni, w których znajdziesz propozycje opracowań, ułatwiających owocne i głębokie przeżywanie okresu Wielkiego Postu. Podzieliliśmy je tematycznie na kilka grup: Orędzia papieskie na Wielki Post Katechezy podczas audiencji generalnych Rozważania przed modlitwą "Anioł Pański" Homilie papieskie Biskupi polscy na Wielki Post Środa Popielcowa Przeżyjmy kolejny Wielki Post Wokół liturgii i teologii Wielkiego Postu Rekolekcje wielkopostne (audio, video i tekstowe) Rozważania Drogi Krzyżowej Gorzkie Żale - teksty i kazania pasyjne

życzenia na wielki post